Ł jak Łyżwiarstwo | Sportowy Alfabet Suwałk


Ł jak Łyżwiarstwo | Sportowy Alfabet Suwałk

Łyżwiarstwo w Suwałkach

Wczesną zimą 1936 roku przybył do Suwałk na rekonesans akademicki wicemistrz świata, mistrz Polski w jeździe szybkiej na łyżwach inż. Janusz Kalbarczyk. Uznał, że warunki atmosferyczne w tej części Polski są dobre i Suwałki mogą być doskonałym ośrodkiem sportów zimowych, a szczególnie łyżwiarstwa szybkiego.

Do swej koncepcji pozyskał profesora wychowania fizycznego w Gimnazjum Męskim nr 914 Władysława Sykułę, opiekuna Gimnazjalnego Klubu Sportowego „Sarmata”. Pomysł Kalbarczyka zaakceptowany został przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. W sezonie 1937 roku znalazły się środki finansowe na przeprowadzenie kursu instruktorskiego w Suwałkach.

Czołówka polskich łyżwiarzy w Suwałkach

Na początku grudnia przybyła do Suwałk ekipa czołowych polskich łyżwiarzy, w której składzie byli m. in. Wspomniany inż. Janusz Kalbarczyk, Zofia Nehringowa – rekordzistka świata, Tadeusz Lisiecki, Wacław Kowalski, Izdebski. Czekał na nich doskonale przygotowany pełnowymiarowy tor łyżwiarski na stawie w Arkadii. W kursie instruktorskim w dniach 6-19. XII brało udział 28 osób z Warszawy, Torunia i Suwałk. W jego trakcie w niedzielę 12 grudnia zorganizowano zawody łyżwiarstwa pod hasłem „Szukamy olimpijczyka”. Poza doskonałą popularyzacją tego pięknego sportu na Suwalszczyźnie, zawody miały też znaczenie praktyczne. Stanowiły dla polskiej czołówki łyżwiarskiej eliminacje w jeździe szybkiej mężczyzn do mistrzostw Europy i Świata oraz zawodów międzynarodowych Polska- Łotwa. Rozegrano biegi na 1000 i  3000 metrów. Zwyciężył w nich Janusz Kalbarczyk przed Tadeuszem Lisieckim i Wacławem Kowalskim. Bardzo dobrze wypadli też w zawodach młodzi suwalczanie – szczególnie w biegu na 3000 m. Oto opinia prof. Władysława Sykuły: „Suwalczanie zajmują po Kalbarczyku, Lisieckim i Kowalskim od czwartego do dziesiątego miejsca, spychając dobrych warszawiaków i Pomorzan na dalsze miejsca.” Dodajmy, że w biegu na 3000 m czwarte miejsce zajął Antoni Uliasz. Po tych zawodach Janusz Kalbarczyk w artykule zamieszczonym w „ Gazecie Polskiej” napisał : […] Wśród suwalczan znajdują się talenty, które już niezadługo nam zagrożą, a w przyszłości mistrzowie będą się rekrutować tylko stamtąd. Suwałki stały się bowiem ośrodkiem łyżwiarstwa wyścigowego […].

W rzeczywistości sport łyżwiarski stał się w Suwałkach niezwykle popularny. Nie wszystkich chętnych stać jednak było na zakup bardzo drogich łyżew wyścigowych, tzw. panczenów. Dlatego Klub Sportowy „Sarmata” zakupił kilkanaście par i wypożyczał je zainteresowanym. Dobre łyżwy wyścigowe zaczęła też produkować Suwalska Szkoła Rzemieślnicza.

Ogólnopolskie zawody łyżwiarskie w Suwałkach

Kursy instruktorskie jazdy szybkiej organizowano w Suwałkach także w latach 1938 i 1939. Trenowano również jazdę figurową. Bogaty w wydarzenia sportowe był rok 1938. Suwalski Okręgowy Związek Łyżwiarski zorganizował dwie wielkie imprezy w ramach ogólnopolskiego kalendarza imprez Polskiego Związku Łyżwiarskiego. Były to Mistrzostwa Pojezierza Suwalsko-Augustowskiego i Mistrzostwa Polski Wschodniej. W mistrzostwach pojezierza tytuły zdobyli: wśród seniorów Antoni Uliasz, a wśród juniorów Rudolf Dzipanow (na zdjęciu poniżej). Wicemistrzami zostali Tadeusz Paciukanis i Roman Dyndo. Suwalczanie odnieśli też znaczne sukcesy w Mistrzostwach Polski Wschodniej, rozegranych w lutym 1938 roku. Mistrzem juniorów został Mieczysław Skonieczny. W ramach  tych zawodów odbyły się także pokazy jazdy figurowej na lodowisku przygotowanym w parku miejskim.

Mistrzostwa Polski w Łyżwiarstwie

Największą i najważniejszą imprezą łyżwiarską w Suwałkach były mistrzostwa Polski w kategorii seniorów mężczyzn i kobiet oraz w kategorii juniorów rozegrane 28 i 29 stycznia 1939 roku. W kategorii seniorek zwyciężyła Zofia Nehringowa przed Kalbarczykową i Zofią Brzozowską z Suwałk, uczennicą Gimnazjum Żeńskiego nr 915 im. Marii Konopnickiej. W kategorii seniorów wysokie piąte miejsce, za czwórką czołowych warszawskich łyżwiarzy: Kalbarczykiem, Lisieckim, Kowalskim i Izdebskim, zajął Antoni Uliasz. Największe sukcesy odnieśli suwalczanie w kategorii juniorów. Po dramatycznej walce mistrzem Polski został Rudolf Dzipanow przed Jerzym Wojną z Warszawy i kolegą szkolnym Romanem Dyndą. Dalsze miejsca zajęli również suwalczanie. W klasyfikacji klubowej Okręgowy Związek Łyżwiarski w Suwałkach został sklasyfikowany na drugim miejscu za warszawską Polonią. Wieczorem 29 stycznia w Sali Resursy Obywatelskiej przy ulicy Kościuszki 81 starosta suwalski Baranowski wręczył zwycięzcom i czołowym zawodnikom dyplomy i nagrody. Nie spełniły się przewidywania mistrza Janusza Kalbarczyka, który pisał po mistrzostwach, że […] „Już za kilka lat Suwałki będą przodowały w jeździe szybkiej, Warszawa będzie musiała przed nimi skapitulować, jeżeli nie otrzyma sztucznego lodowiska”. Wszystkie plany przekreślił wybuch wojny we wrześniu 1939 roku.

Źródłem informacji na temat łyżwiarstwa szybkiego w Suwałkach jest artykuł z „Tygodnika Suwalskiego”, rubryka Suwalskie Retro pod redakcją Zygmunta Filipowicza z roku 2003.

13 listopada 2020 14:50